Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο ποιητής της Ελλάδας των αγώνων και του ήλιου, ο Γιάννης Ρίτσος (Μονεμβασιά 1 Μαΐου 1909 - Αθήνα 11 Νοεμβρίου 1990), έφυγε σαν σήμερα και είναι πάντα επίκαιρος και σήμερα γιατί στάθηκε σταθερά στο πλευρό του λαού και πάλεψε για το δίκιο του, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί κι όμως..:'Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.' (Ρωμιοσύνη)
γιατί...
'Ξέρουμε πως ο ίσκιος μας θα μείνει πάνου στα χωράφια/
πάνου στην πλίθινη μάντρα του φτωχόσπιτου/
πάνου στους τοίχους των μεγάλων σπιτιών που θα χτίζονται αύριο [...]
Ευλογημένη ας είναι η πίκρα μας.
Ευλογημένη η αδελφοσύνη μας.
Ευλογημένος ο κόσμος που γεννιέται. (Καπνισμένο Τσουκάλι
γιατί τελικά...
'Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο
Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου.' (Ρωμιοσύνη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.